Winkler: Dialecticon

Emmerik

44.
DE GELIJKENIS VAN DEN VERLORENEN ZOON IN DEN TONGVAL VAN DE STAD EMMERIK.

Medegedeeld door den heer DERKSEN, rentmeester te Emmerik.
November 1870.
(In nederlandsche spelling.)

11. 'N mins had twee zoons
12. En de jongste van ön zei tegen zin vader: vader ! geef min min kindsdeel. En hei deilde zin vermeugen mit ön,
13. Noa weinige dage nam nou de jongste soon alles bei mekaar, trok eweg in 'n wid afgelege land en verkwiste doar zin vermeuge deur 'n liederlik leve. /bl. I:242/
14. Moar doe hei alles vertäärd had, kwam d'r 'n groote hongersnood in dat land en hij begon gebrek te leie.
15. Nou ging hei heer en verdei zich bei 'n börger van dat land. Den stuurden 'm noa zinnen boerenhof öm de verkes te hujen.
16. En hei wönste dat hei zinnen boek moar met de bäst kon vuile, die de verkes vratte, moar geen mins gaf ze öm.
17. Doe kreeg hei noagedachte en zei: woe vööl daghuurders in min vaders huus hebben aovervloed aan brood en ik stärf hier van honger.
18. Ik wil min op 't pad begäve en noa min vader goan en tegen öm zegge: vader ! ik heb min verzöndigd tege den'hemel en tegen ou.
19. Ik bin niet meer wäärd ouw soon te hiete; hold min as een van ouw daghuurders.
20. En hei begaf zich op 't pad en giing noa zin vader. Moar doe hei d'r nog 'n heel end van af was, zag zin vader öm , en was aangedoan van medleie met öm ; hei liep öm entäge , viel öm öm den hals en kusten öm.
21. De soon äwer sei tegen öm: vader! ik heb min verzöndigd tege den hemel en tegen ou; ik bin niet meer wäärd ouw soon te hiete.
22. Doe sprak de vader tege zin knechts: gauw! brengd öm 't beste kleed, trekt et öm aan en doed öm 'n ring aan zin hand en schoen' aan zin vuut'.
23. Brengd ook 't gemiste kalf hier noa toe en slacht et; dan wille wei äte en vreulik sin.
24. Want deze min soon was dood en hei is weer lävendig geworde; hei was verloare en hei is weer gevonde. En ze viingen aan 'n vreulike partei te holde.
25. Zin oldste soon äwer was op 't veld. Doe hei nou dicht bei huus kwam, heurde hei de moesiik en den dans.
26. Doe riep hei een van de knechts en vroeg öm wat dat was.
27. Den zei tegen öm : ouw bruur is gekomme en ouw vader häät 't gemiste kalf loate slachte ömdat hei öm gesond weergekrege häät.
28. Doe wier hei kwoad en wol niet in huus goan. Doaröm giing zin vider noa bute en viing aan öm binne te neuien. /bl. I:243/
29. Moar hei antwoordde en sprak tege zin vader: ziet! ik dien ou zoo veul joar en 'k heb nooit ouw gebod aoverträäie, moar nog nooit hebt gei min eenen hok gegäve, dat ik met min vrinde 'n vreulike partei kon holde.
30. Nou äwer deze ouw soon, den zin vermeuge met de hoere verkwist häät, gekommen is, nou liet gei 't gemiste kalf veur öm slachte.
31. De vader äwer sprak tegen öm: min soon! gei bönt altoos bei min en al 't minne is 't ouwe.
32. Moar doar mos 'n vreutike partei geholde worcle, ömdat dezen ouw bruur dood was en nou weer lävendig geworden is; ömdat hei verloare was en weer gevonden is.